polski » litewski | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [aštuoniolika] Tvarkymasis namuose

Dzisiaj jest sobota.	Šiandien šeštadienis.
Dzisiaj mamy czas.	Šiandien (mes) turime laiko.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Šiandien (mes) valome butą.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Aš valau / šveičiu vonią.
Mój mąż myje samochód.	Mano vyras plauna automobilį.
Dzieci czyszczą rowery.	Vaikai valo dviračius.
Babcia podlewa kwiaty.	Senelė laisto gėles.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Vaikai tvarko vaikų kambarį.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Mano vyras tvarko savo rašomąjį stalą.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	(Aš) dedu skalbinius į skalbyklę.
(Ja) Wieszam pranie.	(Aš) džiaustau skalbinius.
(Ja) Prasuję pranie.	(Aš) lyginu skalbinius.
Okna są brudne.	Langai (yra) nešvarūs.
Podłoga jest brudna.	Grindys (yra) nešvarios.
Naczynia są brudne.	Indai (yra) nešvarūs.
Kto umyje okna?	Kas valo langus?
Kto odkurzy?	Kas siurbia dulkes?
Kto pozmywa naczynia?	Kas plauna indus?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!