Türkçe » İspanyolca | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [sesenta y cinco] Negación 2

Yüzük pahalı mı?	¿Es caro el anillo?
Hayır, sadece 100 Avro.	No, sólo cuesta cien euros.
Ama bende sadece elli var.	Pero yo sólo tengo cincuenta.
Hazır mısın?	¿Has terminado ya?
Hayır, henüz değil.	No, aún no.
Ama hemen hazır olurum.	Pero termino enseguida.
Daha çorba istermisin?	¿Quieres más sopa?
Hayır, istemem.	No, no quiero más.
Ama bir dondurma daha isterim.	Pero un helado sí.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?	¿Hace mucho tiempo que vives aquí?
Hayır, bir aydır.	No, sólo un mes.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Pero ya conozco a mucha gente.
Yarın eve gidecek misin?	¿Te vas a casa mañana?
Hayır, ancak hafta sonunda.	No, me voy el fin de semana.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Pero el domingo ya vuelvo.
Kızın yetişkin mi?	¿Tu hija ya es mayor de edad?
Hayır, daha on yedisinde.	No, sólo tiene diecisiete años.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Pero ya tiene novio.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!