فارسی » پرتغالی BR | ‫58 [پنجاه و هشت]‬ | ‫اعضای بدن‬

58 [cinquenta e oito] Membros do corpo

‫من یک مرد می‌کشم.‬	Eu desenho um homem.
‫اول سر‬	Primeiro a cabeça.
‫این مرد یک کلاه بر سر دارد.‬	O homem tem um chapéu.
‫موها را نمی‌بینید.‬	Não se vê o cabelo.
‫گوشها را هم نمی‌بینید.‬	Também não se vêem as orelhas.
‫کمر را هم نمی‌بینید.‬	As costas também não se vêem.
‫من چشم ها و دهان را می‌کشم.‬	Eu desenho os olhos e a boca.
‫آن مرد می‌رقصد و می‌خندد.‬	O homem dança e sorri.
‫آن مرد بینی درازی دارد.‬	O homem tem um nariz muito comprido.
‫او یک عصا در دستهایش دارد.‬	Ele leva uma bengala nas mãos.
‫او یک شال گردن هم دور گردنش دارد.‬	Ele também leva um cachecol no pescoço.
‫زمستان است و هوا سرد است.‬	É inverno e está frio.
‫بازوها قوی هستند.‬	Os braços são fortes.
‫پاها هم قوی هستند.‬	As pernas também são fortes.
‫این مرد از برف درست شده است.‬	O homem é de neve.
‫او شلوار یا پالتو نپوشیده است.‬	Ele não leva calças, nem um casaco.
‫اما سردش نیست (نمی‌لرزد).‬	Mas o homem não está com frio.
‫او یک آدم برفی است.‬	Ele é um homem de neve.

‫آیا یک دستور زبان جهانی وجود دارد؟‬

‫هنگامی که یک زبان را یاد می گیریم، دستور زبان آن را هم می آموزیم.‬ ‫امّا، وقتی که کودکان زبان مادری خود را می آموزند، این کار به طور خودکار اتّفاق می افتد.‬ ‫آنها متوجّه نیستند که مغزشان در حال یادگیری قواعد مختلف است.‬ ‫با وجود این، انها زبان مادری خود را از ابتدا به درستی می آموزند.‬ ‫با توجه به این که زبان های بسیاری وجود دارند، دستور زبان های گوناگونی هموجود دارد.‬ ‫امّا، آیا یک دستور زبان جهانی هم وجود دارد؟‬ ‫دانشمندان مدتهاست که در حال مطالعه بر روی این موضوع هستند.‬ ‫مطالعات جدید می توانند به این پرسش پاسخ دهند.‬ ‫زیرا محقّقان مغز به کشف جالبی نائل شده اند.‬ ‫آنها از افراد تحت آزمایش خواسته اند تا قواعد دستور زبان را مطالعه کنند.‬ ‫این افراد دانش آموزان مدارس زبان بودند.‬ ‫آنها در رشته زبان ژاپنی یا ایتالیایی تحصیل می کردند.‬ ‫نیمی از قواعد دستور زبان کاملا ساختگی بود.‬ ‫امّا، افراد مورد آزمایش از آن اطلاع نداشتند.‬ ‫پس از پایان مطالعه، جملاتی در اختیار دانش آموزان قرار گرفت.‬ ‫آنها می بایست درستی یا نادرستی جملات را ارزیابی کنند.‬ ‫زمانی که آنها بر روی این جملات کار می کردند، مغزشان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.‬ ‫بدین معنی که، محقّقان فعّالیت مغز آنها را اندازه گیری می کردند.‬ ‫به این ترتیب آنها توانستند چگونگی واکنش مغز به جملات را بررسی کنند.‬ ‫و به نظر می رسد که مغز ما، دستور زبان را می شناسد!‬ ‫در هنگام سخن گفتن، مناطق خاصی از مغز فعّال هستند.‬ ‫مرکز بروکا یکی از آنها است.‬ ‫این مرکز در سمت چپ مغز واقع شده است.‬ ‫هنگامی که دانش آموزان با قواعد دستور زبان واقعی مواجه شدند، این قسمت بسیار فعاّل بود.‬ ‫از سوی دیگر، هنگام روبرو شدن با قوانین ساختگی، این فعّالیت ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت.‬ ‫پس می توان نتیجه گرفت که تمام سیستم های دستور زبان بر یک اساس قرار دارند.‬ ‫و همه آنها باید این اصول را دنبال کنند.‬ ‫و این اصول در ما ذاتی خواهد بود ...‬