polski » hiszpański | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [dieciocho] Limpieza Doméstica

Dzisiaj jest sobota.	Hoy es sábado.
Dzisiaj mamy czas.	Hoy tenemos tiempo.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Hoy limpiamos el apartamento.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Yo limpio el baño.
Mój mąż myje samochód.	Mi esposo lava el coche / carro (am.).
Dzieci czyszczą rowery.	Los niños limpian las bicicletas.
Babcia podlewa kwiaty.	La abuela riega las flores.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Los niños ordenan el cuarto de los niños.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Mi esposo ordena su escritorio.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Yo pongo la ropa en la lavadora.
(Ja) Wieszam pranie.	Yo tiendo la ropa.
(Ja) Prasuję pranie.	Yo plancho la ropa.
Okna są brudne.	Las ventanas están sucias.
Podłoga jest brudna.	El suelo / piso (am.) está sucio.
Naczynia są brudne.	La vajilla está sucia.
Kto umyje okna?	¿Quién limpia las ventanas?
Kto odkurzy?	¿Quién pasa la aspiradora?
Kto pozmywa naczynia?	¿Quién lava la vajilla?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!