esperanto » afrikansa | 13 [dek tri] | Agadoj

13 [dertien] Aktiwiteite

Kion Marta faras?	Wat doen / maak Martha?
Ŝi laboras en oficejo.	Sy werk op kantoor.
Ŝi laboras ĉe komputilo.	Sy werk op ’n rekenaar.
Kie Marta estas?	Waar is Martha?
En la kinejo.	In die bioskoop.
Ŝi spektas filmon.	Sy kyk ’n rolprent.
Kion Petro faras?	Wat doen Peter?
Petro studas ĉe la universitato.	Hy studeer by die universiteit.
Li studas lingvojn.	Hy studeer tale.
Kie Petro estas?	Waar is Peter?
En la kafejo.	In die kafee.
Li trinkas kafon.	Hy drink koffie.
Kien ili ŝatas iri?	Waarheen gaan hulle graag?
Al la koncerto.	Na ’n konsert.
Ili ŝatas aŭskulti muzikon.	Hulle luister graag musiek.
Kien ili ne ŝatas iri?	Waarheen gaan hulle nie graag nie?
Al la diskoteko.	Na die disko.
Ili ne ŝatas danci.	Hulle dans nie graag nie.

Amaskomunikiloj kaj lingvo

Nian lingvon ankaŭ influas la amaskomunikiloj. Gravan rolon tie ludas aparte la novaj amaskomunikiloj. Tekstmesaĝoj, retmesaĝoj kaj retbabilejoj evoluigis sian propran lingvon. Tiu amaskomunikila lingvo kompreneble malsamas en ĉiu lando. Sed iuj ecoj troviĝas en ĉiuj amaskomunikilaj lingvoj. Por ni kiel uzantoj tre gravas precipe la rapideco. Kvankam ni skribas, ni volas estigi rektan komunikadon. Tio signifas ke ni deziras interŝanĝi informojn kiel eble plej rapide. Ni do simulas veran konversacian situacion. Nia lingvo tiel akiris parolan econ. Vortojn aŭ frazojn oni tre ofte mallongigas. La gramatikajn aŭ interpunkciajn regulojn oni ĝenerale ignoras. Nia ortografio estas pli libera, ofte tute mankas la prepozicioj. La sentojn oni nur malofte esprimas parole en la amaskomunikila lingvo. Tiukaze ni preferas uzi la tiel nomatajn miensimbolojn. Tiuj estas simboloj supozataj montri niajn tujajn sentojn. Estas ankaŭ propraj kodoj por tekstmesaĝoj kaj ĵargono por retbabileja komunikado. La amaskomunikila lingvo tial estas tre reduktita lingvo. Sed ĝin simile uzas ĉiuj uzantoj. Esploroj montras ke la instruiteco aŭ la intelekto ludas neniun rolon. La amaskomunikilan lingvon ŝatas uzi aparte la junuloj. La kritikistoj tial opinias ke nia lingvo estas en danĝero. La scienco vidas la fenomenon malpli pesimisme. Ĉar la infanoj kapablas diferencigi, kiam kaj kiel ili devas skribi. Fakuloj kredas ke la nova amaskomunikila lingvo eĉ havas avantaĝojn. Ĉar ĝi povas plifaciligi la lingvokapablon kaj la kreemon de la infanoj. Kaj hodiaŭ denove pli skribiĝas: ne leteroj, sed retmesaĝoj! Tio ja ĝojigas nin!