nynorsk » bosnisk | 58 [femtiåtte] | Kroppsdelar

58 [pedeset i osam] Dijelovi tijela

Eg teiknar ein mann.	Ja crtam muškarca.
Fyrst hovudet.	Prvo glavu.
Mannen har på seg ein hatt.	Muškarac nosi šešir.
Du ser ikkje håret.	Kosa se ne vidi.
Du ser ikkje øyro heller.	Uši se također ne vide.
Du ser ikkje ryggen heller.	Leđa se također ne vide.
Eg teiknar augo og munnen.	Ja crtam oči i usta.
Mannen dansar og ler.	Muškarac pleše i smije se.
Mannen har lang nase.	Muškarac ima dug nos.
Han har ein stokk i handa.	On nosi štap u rukama.
Han har òg eit skjerf rundt halsen.	On također nosi šal oko vrata.
Det er vinter, og det er kaldt.	Zima je i hladno je.
Armane er kraftige.	Ruke su snažne.
Beina er òg kraftige.	Noge su također snažne.
Mannen er av snø.	Muškarac je od snijega.
Han har inga bukse på seg, og ingen frakk.	On ne nosi hlače i kaput.
Men mannen frys ikkje.	Ali muškarac se ne smrzava.
Det er ein snømann.	On je snjegović.

Finst det ein universell grammatikk?

Når vi lærer eit språk, lærer vi òg grammatikken. Når born lærer morsmål, skjer det automatisk. Dei merkar ikkje at hjernen lærer forskjellige reglar. Trass det lærer dei morsmålet sitt rett frå starten. Av di det finst mange språk, finst det mange grammatikkar òg. Men finst det ein universell grammatikk? Vitskapen har sysla med det spørsmålet lenge. Nye studiar kan gje eit svar. Fordi hjerneforskarar har gjort ei interessant oppdaging. Dei lét testpersonar lære grammatikkreglar. Desse testpersonane var studentar ved språkskular. Dei studerte japansk eller italiensk. Halvparten av grammatikkreglane var fri fantasi. Men det visste ikkje testpersonane. Etterpå fekk testpersonane sjå setningar. Dei måtte vurdere om setningane var korrekte eller ikkje. Medan dei jobba med setningane, vart hjernen deira analysert. Det vil seie at forskarane mælte aktiviteten i hjernen. På denne måten kunne dei sjå korleis hjernen reagerte på setningane. Og det ser ut som hjernen vår kjenner att grammatikk! Når vi arbeider med språk, er visse område i hjernen aktive. Broca-senteret er eitt av dei. Det ligg i venstre storhjernen. Når studentane arbeidde med dei ekte grammatikkreglane, var det særs aktivt. Med dei oppfunne reglane minka aktiviteten markant. Så det ser ut som alle grammatikkar har det same grunnlaget. Fordi dei alle fylgjer dei same prinsippa. Og desse prinsippa ligg i oss...