esperanto » hispana | 59 [kvindek naŭ] | En la poŝtoficejo

59 [cincuenta y nueve] En la oficina de correos

Kie estas la plej proksima poŝtoficejo?	¿Dónde está la oficina de correos más cercana?
Ĉu malproksimas la poŝtoficejo de ĉi-tie?	¿Está muy lejos la oficina de correos más cercana?
Kie estas la plej proksima leterkesto?	¿Dónde esta el buzón más cercano?
Mi bezonas kelkajn poŝtmarkojn.	Necesito un par de sellos.
Por poŝtkarto kaj letero.	Para una postal y para una carta.
Kiom kostas la afranko al Usono?	Sí, ¿cuánto cuesta el franqueo para América?
Kiom pezas la pakaĵo?	¿Cuánto pesa el paquete?
Ĉu mi povas sendi ĝin aerpoŝte?	¿Puedo mandarlo por correo aéreo?
Kiom da tempo bezonatas por ĝia alveno?	¿Cuánto tarda en llegar?
Kie mi povas telefoni?	¿Dónde puedo hacer una llamada?
Kie estas la plej proksima telefonbudo?	¿Dónde está la cabina de teléfono más próxima?
Ĉu vi havas telefonkartojn?	¿Tiene (usted) tarjetas de teléfono?
Ĉu vi havas telefonlibron?	¿Tiene (usted) una guía de teléfonos?
Ĉu vi konas la telefonkodon de Aŭstrujo?	¿Sabe (usted) cuál es el código para llamar a Austria?
Momenton, mi tuj serĉos.	Un momento, voy a mirar.
La lineo estas okupata.	La línea está siempre ocupada.
Kiun numeron vi elektis?	¿Qué número ha marcado?
Vi devas unue elekti nulon!	¡Primero hay que marcar un cero!

La gepatra lingvo ĉiam restas la plej grava lingvo

Nia gepatra lingvo estas la unua lingvo kiun ni lernas. Tio senkonscie okazas, tion ni do ne rimarkas. La plej multaj homoj havas nur unu gepatran lingvon. Ĉiuj aliaj lingvoj lerniĝas kiel fremdaj lingvoj. Kompreneble ankaŭ estas homoj kreskantaj kun pluraj lingvoj. Sed tiujn lingvojn ili parolas ĝenerale malsamnivele. Tiuj lingvoj ofte uziĝas ankaŭ malsamokaze. Iun lingvon oni parolas ekzemple laboreje. Alian oni uzas hejme. Nia kapablo paroli lingvon dependas de pluraj faktoroj. Kiam ni etinfanaĝe ĝin lernas, ni ĝin ĝenerale bone lernas. Nia parolcerbareo plej efike laboras en tiuj vivjaroj. Ankaŭ gravas kiom ofte ni parolas lingvon. Ju pli ofte ni ĝin uzas, des pli bone ni ĝin parolas. Sed la esploristoj kredas ke ni neniam egale bone parolas du lingvojn. Unu lingvo ĉiam restas la pli grava. Eksperimentoj ŝajnas konfirmi tiujn hipotezojn. Diversajn personojn oni testis esplorcele. Parto de la subjektoj flue parolis du lingvojn. Tiuj estis la ĉina kiel gepatra lingvo kaj la angla. La alia duono de la subjektoj parolis nur la anglan kiel gepatran lingvon. La subjektoj devis plenumi simplajn taskojn en la angla. Oni tiuokaze mezuris ilian cerban aktivecon. Kaj montriĝis diferencoj en la cerboj de la subjektoj! Ĉe la plurlingvuloj aparte aktivis cerba regiono. La unulingvuloj montris male neniun aktivecon en tiu regiono. Ambaŭ grupoj plenumis la taskojn same rapide kaj same bone. La ĉinoj malgraŭe plu tradukis ĉion en sian gepatran lingvon…