ελληνικά » ισπανικά | 30 [τριάντα] | Στο εστιατόριο 2

30 [treinta] En el restaurante 2

Έναν χυμό μήλου παρακαλώ.	Un zumo de manzana, por favor.
Μία λεμονάδα παρακαλώ.	Una limonada, por favor.
Έναν τοματοχυμό παρακαλώ.	Un zumo de tomate, por favor.
Θα ήθελα ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.	Me gustaría una copa de vino tinto.
Θα ήθελα ένα ποτήρι λευκό κρασί.	Me gustaría una copa de vino blanco.
Θα ήθελα ένα μπουκάλι σαμπάνια.	Me gustaría una botella de champán.
Σου αρέσει το ψάρι;	¿Te gusta el pescado?
Σου αρέσει το βοδινό κρέας;	¿Te gusta la carne de ternera?
Σου αρέσει το χοιρινό κρέας;	¿Te gusta la carne de cerdo?
Θα ήθελα κάτι χωρίς κρέας.	Querría algo sin carne.
Θα ήθελα μία μερίδα λαχανικά.	Querría un plato de verduras.
Θα ήθελα κάτι γρήγορο.	Querría algo que no tarde mucho.
Θα το θέλατε με ρύζι;	¿Lo querría (usted) con arroz?
Θα το θέλατε με ζυμαρικα;	¿Lo querría (usted) con pasta / fideos?
Θα το θέλατε με πατάτες;	¿Lo querría (usted) con patatas?
Αυτή η γεύση δεν μου αρέσει.	(Eso) no me gusta.
Το φαγητό είναι κρύο.	La comida está fría.
Αυτό δεν το παρήγγειλα.	Eso no lo he pedido.

Τονικές γλώσσες

Οι περισσότερες γλώσσες που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως είναι τονικές. Στις γλώσσες αυτές το ύψος του τόνου είναι καθοριστικό. Ορίζει την έννοια που έχουν οι λέξεις και οι συλλαβές. Για αυτό ο τονισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της λέξης. Οι περισσότερες γλώσσες που χρησιμοποιούνται στην Ασία είναι τονικές. Τα κινεζικά, ταϊλανδικά και βιετναμέζικα ανήκουν σε αυτές. Επίσης στην Αφρική υπάρχουν πολλές τονικές γλώσσες. Πολλές ιθαγενείς γλώσσες της Αμερικής είναι επίσης τονικές. Οι ινδοευρωπαϊκές γλώσσες έχουν κυρίως μόνο τονικά στοιχεία. Αυτό ισχύει για παράδειγμα για τα σουηδικά και τα σερβικά. Τα τονικά ύψη διαφέρουν από γλώσσα σε γλώσσα. Στα κινεζικά υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τόνοι. Έτσι, η συλλαβή ma μπορεί να έχει τέσσερις σημασίες. Μητέρα, κάνναβη, άλογο και μαλώνω. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι οι τονικές γλώσσες επιδρούν στην ακοή μας. Αυτό έχει αποδειχθεί μέσα από μελέτες για την απόλυτη ακοή. Η απόλυτη ακοή είναι η ικανότητα να ακούει κανείς έναν μεμονωμένο τόνο και να τον αναγνωρίζει. Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, σπάνια συναντάμε την απόλυτη ακοή. Την έχουν λιγότερο από 1 στα 10.000 άτομα. Στους ανθρώπους που έχουν την κινεζική ως μητρική γλώσσα αυτό διαφέρει. Εδώ, 9 φορές περισσότεροι άνθρωποι έχουν αυτή την ιδιαίτερη ικανότητα. Στην παιδική ηλικία όλοι έχουμε την ικανότητα της απόλυτης ακοής. Διότι μας είναι απαραίτητη για να μάθουμε να μιλάμε σωστά. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι άνθρωποι τη χάνουν μεγαλώνοντας. Φυσικά το ύψος του τόνου παίζει σημαντικό ρόλο και στην μουσική. Αυτό ισχύει ιδίως για τους πολιτισμούς που μιλούν μια τονική γλώσσα. Πρέπει να κρατήσουν τη μελωδία με μεγάλη ακρίβεια. Διαφορετικά ένα όμορφο ερωτικό τραγούδι μπορεί να ακουστεί παράλογο!