ქართული » ესპანური | 34 [ოცდათოთხმეტი] | მატარებელში

34 [treinta y cuatro] En el tren

ეს ბერლინის მატარებელია?	¿Es éste el tren que va a Berlín?
როდის გადის მატარებელი?	¿Cuándo sale el tren?
როდის ჩადის მატარებელი ბერლინში?	¿Cuándo llega el tren a Berlín?
მაპატიეთ, შეიძლება გავიარო?	¿Disculpe, me deja pasar?
მგონი, ეს ჩემი ადგილია.	Creo que éste es mi asiento.
მგონი, თქვენ ჩემს ადგილზე ზიხართ.	Creo que (usted) está sentado en mi asiento.
სად არის საძინებელი ვაგონი?	¿Dónde está el coche-cama?
დასაძინებელი ვაგონი მატარებლის ბოლოშია.	El coche-cama está al final del tren.
და სად არის სასადილო ვაგონი? – დასაწყისში.	¿Y dónde está el vagón-restaurante? – Al principio.
შეიძლება ქვემოთ დავიძინო?	¿Puedo dormir abajo?
შეიძლება შუაში დავიძინო?	¿Puedo dormir en medio?
შეიძლება ზემოთ დავიძინო?	¿Puedo dormir arriba?
როდის მივალთ საზღვართან?	¿Cuándo llegamos a la frontera?
რამდენ ხანს გრძელდება მგზავრობა ბერლინამდე?	¿Cuánto dura el viaje a Berlín?
მატარებელი იგვიანებს?	¿Lleva el tren retraso?
გაქვთ რამე საკითხავი?	¿Tiene (usted) algo para leer?
შეიძლება აქ რამე საჭმელის ან სასმელის ყიდვა?	¿Se puede comprar algo para comer y beber aquí?
შეგიძლიათ 7.00 საათზე გამაღვიძოთ?	¿Podría (usted) despertarme a las 7:00 de la mañana, por favor?

ენის განვითარება

გასაგებია, თუ რატომ ველაპარაკებით ერთმანეთს. ჩვენ გვინდა მოსაზრებების გაცვლა და ერთმანეთის გაგება. მეორეს მხრივ, ნაკლებად გასაგებია, თუ ზუსტად როგორ წარმოიშვა ენა. ამის შესახებ არსებობს უამრავი თეორია. ეს უტყუარია, რომ ენა ძალიან ძველი მოვლენაა. ლაპარაკის წინაპირობას გარკვეული ფიზიკური თვისებები წარმოადგენდა. ისინი საჭირო იყო იმისთვის, რომ ჩვენ ბგერების წარმოქმნა შეგვძლებოდა. უძველეს ადამიანებს, როგორებიც ნეანდერტალელები იყვნენ, ჰქონდათ საკუთარი ხმის გამოყენების უნარი ამ გზით ისინი საკუთარ თავს ცხოველებისგან ასხვავებდნენ. გარდა ამისა, მაღალი, უხეში ხმა მნიშვნელოვანი იყო თავდაცვისთვის. მისი საშუალებით ადამიანს შეეძლო მტრის დაფრთხობა ან შეშინება. იმ უძველეს დროში ადამიანი უკვე აკეთებდა იარაღებს და აღმოჩენილი ჰქონდა ცეცხლი. ეს ცოდნა როგორღაც უმცროსი თაობებისთვის უნდა გადაეცათ. ლაპარაკი ასევე მნიშვნელოვანი იყო ჯგუფური ნადირობის დროს. ჯერ კიდევ 2 მილიონი წლის წინ ადამიანებს ერთმანეთის მარტივად ესმოდათ. პირველი ლინგვისტური ელემენტები იყო ნიშნები და ჟესტები. მაგრამ ადამიანებს უნდოდათ სიბნელეშიც ჰქონოდათ კომუნიკაციის უნარი. რაც უფრო მნიშვნელოვანია, მათთვის ასევე აუცილებელი იყო ერთმანეთთან ელაპარაკათ ისე, რომ ერთმანეთისთვის არ ეყურებინათ. ამდენად, ადამიანმა დაიწყო ხმის გამოყენება, და ხმამ ჩაანაცვლა ჟესტები. დღეს ფიქრობენ, რომ ენა, სულ ცოტა, 50,000 წლისაა. როდესაც ‘ჰომო საპიენსმა’ აფრიკა დატოვა, მან ენა მთელ მსოფლიოში გაავრცელა. ენები ერთმანეთს გამოეყო სხვადასხვა რეგიონებში. ანუ გაჩნდა განსხვავებულ ენათა ჯგუფები. თუმცა ისინი მხოლოდ ენობრივი სისტემის საფუძვლებს შეიცავდნენ. პირველი ენები გაცილებით ნაკლებად რთული იყო, ვიდრე თანამედროვე ენები. მათი შემდგომი განვითარება მოხდა გრამატიკის, ფონოლოგიის და სემანტიკის საშუალებით. უნდა ითქვას, რომ განსხვავებულ ენებს განსხვავებული გადაწყვეტა აქვს. თუმცა პრობლემა ყოველთვის ერთიდაიგივე იყო : როგორ უნდა გამოვხატო ის, რასაც ვფიქრობ?